Luigi Febbrari – Përgjegjës i përgatitësve atletik të ekipeve kombëtare
Propozoj disa reflektime vetjake që shpresoj se mund të jenë të dobishëm për të favorizuar një rrugëtim rritjeje për ata që duan të ndërmarin karrierën e futbollistit.
Java e katërt:
a) Ata që jetojnë me sport e provojnë konkurrencën në ekstrem. Ditët që paraprijnë garën gjithashtu kanë këtë detyrë specifike të trajnimit dhe stimulimit të konkurrencës. Le të përpiqemi ta konsiderojmë fillimisht si një moment socializimi. Në fakt, nëse zbatohet parimi i dëshirës për të arritur të njëjtin qëllim, i cili është një nevojë parësore për grupin/skuadrën, konkurrueshmëria është një aspekt i përgjithshëm.
Gjatë stërvitjes, lojtarët do të nxiten të garojnë me kolegët e tyre, të stërviten të kapërcejnë njëri-tjetrin dhe, për ta mposhtur fizikisht kundërshtarin pa e toleruar. Kur përdorni agresionin dhe konkurencën nuk ndjen pendim për dëmin e shkaktuar, ajo është pjesë e lojës. Madje ndonjëherë ata as nuk pendohen për faljet që mund të bëhen pasi të keni mbaruar stërvitjen, nuk është cinizëm por realitet i vështirë.
Ka nga ata që e shohin shokun si konkurrent për vendin në ekip dhe kjo mund të gjenerojë një entuziazëm të tepërt me rreziqet që sjell, siç janë dëmtimet ose tensionet e sjelljes që ndryshojnë ekuilibrin e bashkëveprimit midis ekipit. Siç u përmend në temat e mëparshme, rëndësia dhe karizma e “udhëheqësit të heshtur” që është njeriu më i dashur, do të jetë në gjendje të kufizojë grindjet në një kohë të shkurtër.
Një aspekt tjetër, mund të jetë mungesa e empatisë midis individëve, individualisht, ose midis fraksioneve, mbase nga kultura të ndryshme që gjenerojnë paragjykime, brenda “dhomës së zhveshjes”. Ky aspekt do të jetë një thirrje alarmi për stafin që do të duhet të organizojë seancat duke formuar, kur është e mundur, grupe heterogjene ku lojtarët mund të shndërrohen në situata kolektive për të rivendosur ndërveprimin dhe për të reformuar kodet rregullatore që rindërtojnë solidaritetin, përveç shpresës për takime me ekspertë të komunikimit.
b) Carneades, kush ishte ai? Një njeri i vetëm në komande? Një kapiten anije që shpesh e gjen veten duke lundruar në ujërat e pamundur te CAPO HORN? Apo thjesht një trajner që e gjen veten të stërvisë në një “kaos të organizuar”? Po, ai është vetëm një trajner që mund të krahasohet me dikë që ka zgjedhur të bëjë këtë punë ose ju ka ndodhur rastësisht. Ne me siguri jemi përballur me një karakter kompleks, por ekzistojnë shumë në shumë realitete të tjera të punës, në kërkim të një identiteti dhe të një sigurie që ai kurrë nuk mund të ketë për përmbajtjen specifike të profesionit të tij edhe sepse siguritë janë duke ndryshuar vazhdimisht, pikat e dukshme të zgjidhjes së referencës janë shumë të paqarta nëse dëshiron të ndërtojë mbështetëse që japin siguri.
Për të justifikuar këtë mundësi, le të përpiqemi të rendisim cilat janë detyrat dhe përgjegjësitë e kësaj figure. Të mblidhet një staf që i jep atij kontributin e duhur të bashkëpunimit. Të ndërtoni një projekt loje që përfshin njohuri teknike/taktike për skuadrën, dmth të formoni një grup të mirë nga pikëpamja socio-emocionale. Ndërmjetësoni ndërhyrjet, ndonjëherë të rënda, të menaxherëve. Merruni me rrezikun e kryqëzimit të fshehtë konfidencial me mediat. Çfarë mund të thuhet për publikun (tifozët) që mund të ndikojnë te trajneri dhe klubi. Kur ai e humb lojën nxiten konjuktura të forta të presionit të atyre që gjykojnë më vonë kur “nëse’ nuk ka më kuptim. Nëse fiton, ai merr një pushim të përkohshëm të sigurisë sepse javën e ardhshme të punës do të dominohet duke propozuar diskutime programatike me stafin që nuk do të jenë kurrë të njëjta.
Në një analizë historike të rolit, ata që filluan këtë profesion duhej të kryenin detyrat e nutricionistit, psikologut, trajnerit të atletikës dhe ndonjëherë edhe të mjekut dhe fizioterapisti. Vetëm pas kurseve në shkollën e stërvitjes, me ato pak nocione që përfshinte planin e studimit mundoheshin t’ja dilnin duke u përfshirë në disiplina që ishin të improvizuara. Duhet shtuar gjithashtu se jo të gjitha klubet mund të përballonin shpenzime të tjera për të pasur specialistë në këtë drejtim dhe ata duhej të bënin këtë nga nevoja. Kohët kanë ndryshuar dhe stafi është i përbërë nga teknikë të shumtë dhe e kanë çliruar trajnerin nga detyrat për të cilat ai duhet të informohet gjithsesi. Grupi i trajnerëve që ai takon duhet të jetë i larmishëm me profile të ndryshme sjellje dhe kultura të ndryshme sepse vetëm në këtë rast ata mund të japin më shumë garanci për arritjen e projektit.
c) Në këtë kapitull dua të flas për përmbajtje universale që rregullojnë çdo grup të organizuar. Anëtarët e një grupi duhet të zbatojnë rregulla të ndryshme që favorizojnë suksesin e një projekti. Ekipi i teknikëve që punojnë në futboll, i cili quhet “stafi teknik”, duhet të ketë si qëllimin e tyre këtë frazë që është thelbi thelbësor, me një koordinator të padiskutueshëm trajnerin.
Vendi që zë secili anëtar i stafit në ndërdisiplinaritetin është unik përsa i përket aftësive dhe përmbajtjes. Dihet gjithashtu se në të gjitha dinamikat sociale që kanë një minimum organizimi, produktiviteti i grupit është më i lartë se të gjithë anëtarët. Për këtë arsye roli nuk zhvillohet individualisht por me një ndërlidhje të njohurive. Ngurtësia në ushtrimin e rolit të një personi nënkupton mos njohjen e rolit të kolegëve, prandaj çdo manifestim i parafytyrimit të përmbajtjes së vetë personit në ekip mund të krijojë përçarje që trajneri duhet të mënjanojë menjëherë kur bëhet fjalë për tejkalimin e protagonizmit dhe garantimin e mirëmbajtjes së rregullave që disiplinojnë dinamikën e grupit.
Vendimi i stafit padyshim ndryshon sjelljen e individit, ideale do të ishte të jesh në gjendje të krijosh një marrëdhënie emocionale me manifestime të solidaritetit autentik dhe të pa interesuar. Gjithashtu në këtë rast ndërhyrja e trajnerit do të jetë e dëshirueshme për të rikonstruktuar një model të karakterizuar nga nivelet e ndryshme të kulturës në staf për të arritur një sistem operativ më të integruar dhe harmonik.
d) Do të dëshiroja të rimerrja me më shumë detaje konceptin e fitores ose humbjes. Përzierja e duhur që ju ofron jeta, nga gëzimet te dhimbjet, të cilat janë dy metrikë të lidhura me marrëdhëniet e ngjarjeve të përditshme pavarësisht se janë të ndryshme në instinkte dhe emocione, ndryshojnë gjendjen shpirtërore. Janë lotë kur humbasin, pasi të keni besuar në mjetet e dhe në forcën e vet, rezultatet nuk janë të barabarta me pritshmëritë. kjo rrethanë mund të bëjë që vetëbesimi të zvogëlohet me një ndikim negativ në siguritë e fituara.
Ekzistojnë disa mënyra për të dalë nga paqartësia, nga fronti i errët i zhgënjimit, ku nuk ka gjithmonë mbështetjen e specialistit në detyrë, por ju duhet të bazoheni në burimet tuaja. Forcat e brendshme për të ngritur moralin kërkojnë një personalitet të fortë që nuk është i ndërtuar në improvizimin e momentit. Në sektorët e të rinjve, futbollisti i ardhshëm duhet të ketë trajnuar me vëmendjen e duhur ndaj stërvitjes psiko-aftësie të barabartë me rritjen e faktorëve të ekzekutimit dhe fushën tekniko-taktike. Të përgatisin të rinjtë të gatshëm të vuajnë nga telashet e humbjes, të patrembur në karakter. Promovoni konceptin se nuk mund të bëni gjithçka dhe të ktheni gjithçka në një dimension më realist, madje edhe me pak fatalizëm, me shenja tolerance ndaj vetvetes por me qëllimin e vendosur që me lodhje dhe këmbëngulje të kapërceni vështirësitë.
Absolutisht nuk duhet të justifikohesh me fatin të keq. Vështirësitë ndonjëherë janë të pakontrollueshme dhe të paarsyeshme, por fatkeqësia është e ndryshueshme dhe mund të jetë dikush që ta përgatisë atë për t’u justifikuar duke kultivuar kulturën e alibive. Mund të jetë më pak kërkuese për të përshkruar fitoren, por nuk është e mundur të fshehni grackat e një ngjarje emocionuese për fituesin. Një gjë është të fitosh një lojë një tjetër aspekt është të fitosh një turne. Të fitosh do të thotë të kesh arritur një qëllim që na ka shkaktuar një emocion të fortë, të cilin nuk mund ta themi gjithmonë, por mbase është më lehtë ta tregosh, mbase me siguri që nuk janë një garanci e qëndrueshme. Kjo do të thotë që konkurenca tjetër përfshin pasiguri të reja sepse ju ktheheni në labirintin e variablave të pavarura duke ditur që me ligjin e një numri të madh nuk mund të fitoni gjithmonë dhe mposhtja është gjithmonë afër.
